പിരിയന്ഗോവണി കയറുമ്പോള് പിന്നിലുണ്ടദ്ദേഹം നോക്കാതദ്ദേഹത്തിന് നോട്ടം ഞാന് കാണുന്നു എന്നുടെ ഹൃദയത്തില് അദ്ദേഹത്തിന് വള്ളിച്ചെരിപ്പു മിടിക്കുന്നു ആരുടെയാണീ കുന്തങ്ങള്? എന്നുടെ പിന്കാലില് തറയുന്നു ഞാനുഴറീ നില്ക്കുന്നു ഇടതോ വലതോ കാല്വെക്കണമറിയാതെ കല്യാണപ്പന്തലിലേയ്ക്കൊരു വരനെപ്പോല് വധുപോല് മണിയറതന് വാതില്പ്പാളിയടയ്ക്കാതെ പിരിയന്ഗോവണി ശ്വാസം നിര്ത്തി യൊതുങ്ങുന്നാരുടെ മുന്നില്? ആരുടെ മൗനം നീറുന്നൂ ചുറ്റും? ആരെന്നെല്ലുകള് പൊടിയാക്കുന്നു? തലപിളരും തീക്കാറ്റാരു പറത്തുന്നു? കരളില് വേരാരാഴ്ത്തുന്നു? പാതാളത്തിലൊളിക്കിലും ആരെന് ഇമകള് തുറപ്പിക്കുന്നു? ആരുടെമുന്നില് ഞാനില്ലാ പിരിയന്ഗോവണിയിറങ്ങുമ്പോള് മുന്നിലുണ്ടദ്ദേഹം നോക്കീട്ടും നോക്കീട്ടും കാണാനാവുന്നില്ല |
Saturday, January 1, 2011
അദ്ദേഹം
Labels:
കവിത
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment